Inmiddels werkt ze als jeugd- en gezinsprofessional op locatie Zeewolde, waar ze haar passie voor gebaren inzet.

Van stagiaire tot vaste kracht

Marit liep haar derdejaars stage op groep Blauw bij De Schutse. “Dat jaar draaide om je ontwikkeling als professional. Ik ontdekte hoe belangrijk het is om écht op het niveau van de kinderen te zitten. Meespelen, meebewegen, meeleven.”

Na haar stage bleef ze als flexwerker en werkt nu als jeugd- en gezinsprofessional bij de Zeester, een dependance van ODC de Schutse. Marit was er vanaf de start bij toen deze locatie in Zeewolde openging. “We begonnen in lege lokalen en richtten alles zelf in – rustig, neutraal en prikkelarm, passend bij ons en de kinderen.” De groep is divers, met kinderen van 3 tot 10 jaar en uiteenlopende ontwikkelingsvragen. “De ene dag maakte ik werkjes en de andere dag speelden we met scheerschuim op onze handen – het is zó afwisselend.”

Gebaren als brug in de communicatie

Tijdens haar minor richtte Marit zich op gebarentaal. “Ik vond het altijd al interessant en bij De Schutse was er al aandacht voor. Toen ik Lydia, logopedist, sprak voor een eventuele afstudeeropdracht, was ze meteen enthousiast.” Voor haar afstudeeropdracht onderzocht Marit hoe communicatie met kinderen met een beperking verbeterd kan worden – met gebaren als belangrijk onderdeel.

“We werkten vanuit de hulpvraag: hoe kunnen ouders en begeleiders één lijn trekken in de communicatie, zodat kinderen zich beter ontwikkelen?” Marit voerde interviews met ouders en ontdekte dat er behoefte was aan praktische handvatten. “Daarom organiseerde ik een bijeenkomst met informatie over communicatievormen, zoals picto’s en verwijzers, én gaf ik een gebarenles.”

Gebaren in de praktijk

Op de groep gebruikt Marit haar kennis dagelijks. “Als we in de kring liedjes zingen, gebaar ik mee. Dan zie ik collega’s uit hun ooghoeken meedoen – we steken elkaar aan.” Ze merkt dat kinderen gebaren oppikken en dat het hen helpt. “Een woord als ‘stop’ verdwijnt snel, maar een gebaar blijft hangen. Je geeft een visuele én auditieve prikkel.”

Ook bij liedjes werkt het goed. “Je moet het wel herhalen, zodat ze snappen dat het erbij hoort. Maar je ziet echt dat ze het oppakken.”

Samen leren en groeien

Marit werkt nu op observatiegroep De Zeester. “Begin van de week is perfect om nieuwe dingen te proberen, dan is de energie hoog. Aan het eind van de week is daar mentaal en lichamelijk minder ruimte voor.” Ze hoopt binnenkort ook op deze locatie een informatieavond over communicatie te organiseren, zoals ze eerder deed. “Elke dag zet ik me in om samen één taal te spreken, zodat elk kind zich begrepen voelt en houvast vindt”, besluit Marit haar verhaal.