“Een rondje over de afdeling(en) is de basis van onze dag”, vertelt Willemien. “Dan bezoeken we cliënten die specifieke zorg nodig hebben, zoals wondzorg. Maar ook het lezen van de rapportages, monitoren van de gezondheid, scholing geven aan collega’s en advies geven aan andere locaties; het komt allemaal voorbij op een werkdag.”

Het bieden van balans

Binnen ’t Schild werkte Marjolein als enige verpleegkundige, maar al snel waren de werkzaamheden niet meer alleen uit te voeren. Met haar achtergrond als VIG startte Willemien binnen Careander met de opleiding tot verpleegkundige. Willemien: “Dankzij deze kans ben ik nu verpleegkundige en heb ik mijn speld gekregen.” Ook Manon en Kim, persoonlijk begeleiders binnen Careander, zijn momenteel bezig met het behalen van haar diploma bij de Landstede route CAV. “Het feit dat ze ervaring hebben als begeleider, versterkt hen als verpleegkundige ook echt”, vervolgt ze haar verhaal.

Het team groeit. Marjolein: “het is mijn roeping en ik denk dat elke verpleegkundige dat zo voelt. We bieden als verpleegkundige balans binnen de locatie. Collega’s met een achtergrond in maatschappelijk werk denken in gedrag, prikkels structureren en verpleegkundigen denken medisch. Heeft de cliënt pijn, hoe is de bloedruk. Dat is een wezenlijk verschil. Collega’s kunnen met vragen bij ons terecht en zo kunnen we snel schakelen met elkaar. Samen zorgen we voor evenwicht in het team.”

Kijken en vooruitdenken

Het werken als verpleegkundige in de gehandicaptenzorg omschrijven Marjolein en Willemien als ‘allround.’ En dat is het ook echt, bevestigen ze. “Je draait in feite je eigen praktijk en je werkt op allerlei verschillende afdelingen. Het is heel divers en je wordt overal mee geconfronteerd. Je bent niet de hele dag bezig met één aspect, zoals cardiologie, maar met het complete plaatje.”

“Als verpleegkundige kijk je continue naar het gedrag van de bewoners en werken we preventie gericht. Ligt hij langdurig op bed? Dan zijn doorligplekken een risico. Dat is tekenend voor ons beroep: kijken en vooruitdenken”, zegt Willemien. “Wij hebben een helikopterview en houden het grote geheel in de gaten”, voegt Marjolein toe. “Niet alleen bij cliënten, maar ook bij medewerkers. We beginnen bij het begin en dat is scholing.”

Aanleren van vaardigheden

In hun duo-functie als persoonlijk begeleider en verpleegkundige, nemen Willemien en Marjolein beide taken op zich. Willemien vertelt: “Wij dragen zorg voor de cliënt en voeren verpleegkundige handelingen uit. Ook andere collega-begeleiders voeren verschillende verpleegkundige handelingen uit. We leiden hen hierin op. We vergelijken het vaak met een gezin dat zorgt voor een kind dat diabetes heeft. Daar zullen de ouders ook de vaardigheid moeten hebben om insuline te spuiten.”

Marjolein voegt toe: “Wij nemen als begeleider in feite een stukje van de rol van de ouders over. Collega’s geven ook aan dat zij graag training willen in deze handelingen.” Om deze skills door te geven aan hun collega’s, bouwen ze aan een skills lab. Dit is een trainingsomgeving waarin allerlei scenario’s worden geoefend. “Denk aan wondzorg, sondevoeding, injecties zetten en insuline spuiten. Je merkt dat het draagvlak en het zelfvertrouwen groeit als ze fysiek met elkaar oefenen.”

Inspelen op de behoeften van de cliënt

Voor Marjolein en Willemien is hun werk in de gehandicaptenzorg meer dan medische zorg verlenen; het gaat om een connectie die je opbouwt met cliënten. Marjolein legt uit: “Het geeft voldoening. We zorgen met liefde en geduld voor cliënten, wat een gemoedelijke en rustige sfeer creëert.”

Marjolein en Willemien voegen toe: “De griepprikken bijvoorbeeld. Dat is altijd een stressvol moment. Er komt een afzonderlijke oproep en je wacht met de cliënt in de rij op een onbekende locatie. De assistente heeft het ook druk op die dag en ze kent de cliënt niet. Op een aantal locaties zijn we nu in de mogelijkheid om daar de griepprik zelf toe te dienen. In een vertrouwde omgeving. Bij ’t Schild hebben we bijvoorbeeld dames met een pop. Ook de pop krijgt een griepprik. Deze verandering in aanpak geeft zoveel meerwaarde. Deze benadering heeft zoveel meerwaarde: rust en vertrouwen.”